De vergaderingen van de Raads- en commissie-vergaderingen van de gemeente Noordenveld kenmerken zich in het begin van deze raadsperiode door niet bepaald volle agenda’s.

 

De raadsvergadering van 26 mei j.l. was gauw gedaan. Het enige “bespreekpunt” (bestemmingsplan hoek Wilhelminastraat/Kanaalstraat) was ook door het College teruggetrokken.

De commissie-vergadering nam echter onverwacht toch nog meer dan twee uur in beslag. De nodige discussie over het verzoek van een rietdekker (1-mansbedrijf) voor het herbouwen en enigszins vergroten van een schuur en het bouwen van een woning op een perceel aan de Schansweg in Een.

Verrassend was dat pas in de vergadering het verzoek werd versmald tot alleen het bouwen van een kapschuur (voor de opslag van gereedschappen en materialen en riet) door de aanvrager.. Als Groen Links hebben we aangegeven, dat o.i. een ambachtelijk rietdekkersbedrijf op zich prima in deze landelijke omgeving kan passen. We hebben zelfs chargerend gesteld : liever 30 kleinschalige rietdekkers aan de Schansweg dan 1 grootschalige bio-vergister “…….(was volgende punt op de agenda). De meerderheid van de raad wees planologische medewerking af. Maar wel werd een pro-aktieve houding van de gemeente toegezegd bij het zoeken van eventueel een alternatieve locatie.

Vervolgens de aanvraag voor vervangende nieuwbouw van twee mestsilo’s bij een groot akkkerbouwbedrijf aan de Peesterweg in Zuidvelde. Die aanvraag loopt al sinds 2007. In april is er een VVGB (verklaring van geen bezwaar) afgegeven door Gedeputeerde Staten van Drenthe. De meerderheid van de gemeenteraad was akkoord met het verlenen van vrijstelling van het bestemmingsplan “Buitengebied Norg” aan dit bedrijf. Op voorwaarde, dat de maatschap Bosma zou zorgen voor een adequate landschappelijke inpassing (beplantingsplan).

Als Groen Links waren we als enige tegen het verlenen van deze vrijstelling. Wij vinden, dar grootschalige bio-vergistings-installaties thuis horen in een industriële omgeving. Dus eerder op een bedrijventerrein dan her en der op het platteland. Overigens was het vooral onze bedoeling een signaal af te geven. Deze aanvraag zat al zover in de “planologische pipe-line”, dat wij ons ook wel realiseerden, dat het zeer onwaarschijnlijk was, dat deze aanvraag nog geweigerd kon worden.

Na de nodige rondvragen was het toch nog bijna 11 uur, voor we uitvergaderd waren.